เมื่อครู่ เพื่อนเก่าสมัยเรียนติดต่อมา
ตอนแรกนึกว่าคุยทักทายปกติที่ไหนได้
มันเริ่มถามว่า
1. งานที่ทำอยู่เป็นไงมั่ง (เขียนหนังสืออยู่ สบายโคตรๆ)
2. แล้วคิดว่างานจะมั่นคงไปตลอดไหม วันนึงถ้าเขียนไมได้จะทำไง
เริ่มเอ๊ะใจแล้ว อ้าวเฮ้ย อีนี่ ถามส่อแววมาก
ก็ตอบมันไปว่าเขียนหนังสือไม่ได้ใช้แรงงาน ไม่ได้นั่งรถไปไหน
ใช้สมอง
ถ้าเขียนไม่ได้แปลว่าสมองตายแล้ว ถึงตอนนั้นคงไม่ต้องทำไรแล้ว
มันก็อึ้งไปสองวิ แล้วถามต่อว่า
ชอบซื้อของใช่ไหม - ตอบ ชอบสิ
แล้วถ้าซื้อของแล้วได้เงินคืน ดีไหม - ไม่ได้ตอบ
มันปิดระบบใน msn แล้วโทรหาเราทันที
เพื่อจะอธิบายว่าของมันมีดียังไง
ท่องสโลแกนให้ฟัง (คล้ายๆ แอมเวย์ แต่ออกตัวก่อนว่าไม่ใช่แอมเวย์นะคะ สตาร์เนทเวิร์คอะไรสักอย่าง)
"เปลี่ยนที่ซื้อของ และได้เงินคืน"
เราก็เริ่มแบบ อ้าวเฮ้ย ชั่ว เอ้ย ชัวร์แล้วแบบนี้ มาหาเครือข่าย -*-
แล้วมันก็เริ่มพูดๆๆๆ ให้รายละเอียด ว่าดียังไง
ยังไงก็ต้องซื้อของมาใช้อยู่แล้ว ไม่ซื้อของรึไงเดือนๆนึง
เครือ่งสำอางไม่ใช่รึไง
เราก็ตอบ ใช้ แต่ติดยี่ห้อ
มันว่านี่ก็ยี่ห้อนะ (ยี่ห้ออะไรฟระไม่เคยได้ยิน) ใช้สายตัวเดียวกับยี่ห้อดังๆ โรงงานเดียวกับลังโคมเลย
ตอบ - เราใช้คริสเตียนดิออร์ ไม่ใช่ดิออร์ เราไม่ใช้
ชี - แต่โรงงานเดียวกันเลยนะ
เรา- ไม่สน
ชี- แล้วไม่ล้างจานบ้างรึไง
เรา-อ๋อ ไม่เคยซื้อ ของพวกนี้ให้น้าซื้อ
ชี- งั้นขอสายน้าหน่อย น้าอยู่บ้านไหม
-*-
สรุปว่ามันจะขายให้ได้
คุยไปคุยมา ชี ขอเข้ามาที่บ้านพรุ่งนี้ จะขอนำเสนอแผนการตลาด ถ้าไม่สนใจจริงๆ ก็ไม่เป็นไร
(ใครจะเชื่อ -*-)
สรุปว่าทำไงดีเนี่ย ทั้งเบื่อ ทั้งเซ็ง ตกลงถึงเวลาที่เราต้องเสียเพื่อนนิสัยดีๆ ไปอีกหนึ่งคนใช่ไหม เพราะยังไงก็ตาม เราจะไม่ยอมให้ใครมาหาเราถึงบ้านเพื่อแผนการตลาดเป็นอันขาด
ชีขอเวลานำเสนอ 1 ชั่วโมงเท่านั้น
แต่ประทานโทษ พูดตามตรงว่าเสียเวลาจริงๆ 1 ชั่วโมงที่ว่าเอาไปเล่นเกมในเฟซบุคยังดีกว่า -*-
ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ
| จากคุณ | : meaw-angle    |
| เขียนเมื่อ | : 7 ส.ค. 53 12:50:26  |
http://www.pantip.com/cafe/silom/topic/B9554821/B9554821.html
